کد مطلب:50051 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

آداب مجامعت و موارد كراهت آن را بيان نماييد.

طبق بعضي از روايات، مجامعت و نزديكي با همسران در ايام وساعاتي مكروه و نامناسب است و اين روايات در كتابهاي معتبره (حديثي و فقهي) شيعه موجود و در آنها حكمت و فلسفه اين دستورات تا حدودي تشريح شده است (وسائل الشيعه، ج 14، ابواب مقدمات نكاح - بحارالانوار، ج 103، ص 281 - جواهرالكلام، ج 29، ص 54) الف) 1- جماع در شب و روزي كه ماه و خورشيد گرفته است. 2- هنگام غروب خورشيد. 3- هنگام طلوع فجر تا طلوع آفتاب. 4- شب اول ماه غير از ماه رمضان. 5- در شب آخر ماه. 6- جماع بعد از احتلام در خواب. 7- جماع در جايي كه كودكي باشد كه به آنها نگاه كند يا سر و صداي آنها را بشنود، هر چند چيزي متوجه نشود. 8- نگاه كردن به فرج هنگام جماع. 9- جماع به صورت عريان. 10- جماع در زير آسمان. 11- جماع رو به قبله و پشت به قبله. 12- هنگامي كه شكم پر است. ب ) در اينجا بهتر است به حكمت و علت دو مورد از مطالب بالا اشاره اي شود: ابوسعيد خدري نقل مي كند كه پيامبر(ص) ضمن سفارش به حضرت علي(ع) گفت: «يا علي! با همسرت اول، وسط و آخر ماه مجامعت نكن، چون باعث جنون، جذام و نقص عضو و نقص عقل همسر و فرزندش مي شود». اعتبار اين روايات اگر تماماً ثابت نشده باشد، در عين حال پاره اي از آنها از اعتبار و وثاقت كافي برخوردار و توجه به آنها لازم است. نكته ديگر آن كه بيان چنين فلسفه هايي، به معناي آن نيست كه حتماً چنين خواهد شد، بلكه به معناي آن است كه چنين اقتضايي دارد و در صورت وجود ديگر عوامل، تأثير مي كند، ليكن در مواردي نيز ممكن است به سبب فقدان پاره اي از شرايط، نتيجه ديگري به دست آيد. ناگفته نماند اكنون برخي پژوهشگران به اين نتيجه رسيده اند همان گونه كه تفاوت شب هاي مهتابي و غيرمهتابي در جزر و مد دريا مؤثر است، بر وضعيت بدن انسان و مسائل خاص همبستري نيز مؤثر مي باشد.